ایرانیان 8 برابر میانگین جهانی می سوزند - ورزش و تندرستی

به گزارش ورزش و تندرستی، رد دستان آتش هنوز روی چهره معصوم دختران شین آبادی به جامانده و ده ها عمل جراحی هم هنوز نتوانسته چهره و زندگی آن ها را به حالت عادی بازگرداند. سیلی آتش بخاری غیراستاندارد جهت زندگی این بچه ها را تغییر داد.

به گزارش گروه رسانه های ورزش و تندرستی، 24 کودک شین آبادی تنها قربانیان سوختگی در کشور ما نیستند. سوختگی در ایران هشت برابر میانگین جهانی قربانی می گیرد و افرادی که دچار سوختگی می شوند، دو برابر میانگین جهانی به کام مرگ فرو می فرایند. قربانیان این حادثه اغلب از اقشار ضعیف جامعه هستند؛ افرادی که در حین کار دچار انواعی از سوختگی می شوند یا به دلیل وسایل غیراستاندارد دچار این حادثه می شوند. فقر مادی حادثه دیدگان سوختگی هم موجب می گردد تا 90 درصد بیماران سوخته توان پرداخت هزینه درمان های تکمیلی را نداشته باشند و تا انتها عمر عوارض ناشی از سوختگی را با خود حمل نمایند.

عجیب است، اما گاهی اوقات بیماری ها هم می توانند طبقه مالی افراد را معین نمایند! همانطور که نقرس را بیماری ثروتمندان می نامند، سوختگی را هم باید بیماری فقرا دانست. عارضه ای که بر اثر یک حادثه، بی احتیاطی و استفاده از وسایل غیراستاندارد در کسری از ثانیه رخ می دهد، اما بقایای فاجعه بارش تا سال های سال باقی می ماند. اینجا هم مانند اغلب موارد پیشگیری جدی گرفته نمی گردد. تفاوت اهمیت پیشگیری در سوختگی این است که آثار این بیماری تا انتها عمر افراد باقی می ماند و درمان هر درصد سوختگی 5 میلیون تومان هزینه دارد! از سوی دیگر بیمه ها هم به واسطه هزینه بالا و درمان طولانی مدت خود را کنار کشیده اند و لباس و کاردرمانی این بیماران تحت حمایت بیمه نیست.

بیماری فقرا

محمدجواد فاطمی رئیس هیئت مدیره انجمن حمایت از بیماران سوخته هم تأکید می نماید: سوختگی برای جامعه فقراست که از امکانات و تجهیزات غیراستاندارد در منزل و زندگی خود استفاده می نمایند. رضا رضایی مدیر اعتبارات معاونت درمان وزارت بهداشت با بیان اینکه در کتاب درسی دانش آموزان و دانشجویان حتی یک خط در خصوص پیشگیری مطلب وجود ندارد، تصریح می نماید: سوختگی بیماری فقراست و وقتی می سوزند، جان و مال آن ها با هم می سوزد. به گفته وی تجهیز و راه اندازی یک تخت سوختگی، بیش از 5 میلیارد تومان هزینه دارد و هیچ کدام از سازمان ها و وزارتخانه ها درخصوص پیشگیری از سوختگی یاری نمی نمایند. بنا به تأکید رضایی، سازمان تأمین اجتماعی به رغم تعداد زیاد کارخانجات و بیمارستان هایی که دارد، حتی یک تخت سوختگی ندارد.

پذیرش بیمار جدید با فوت یا ترخیص بیمار قبلی

در حال حاضر 935 تخت سوختگی و هشت مرکز تک تخصصی سوختگی در کشور وجود دارد، اما این تعداد تخت کفاف بیماران سوختگی کشور را نمی دهد. به گونه ای که مصطفی ده مرده ای مدیرعامل بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری هم با اشاره به این مطلب که 90 درصد بیماران سوخته برای درمان های تکمیلی پول ندارند، می افزاید: در تهران 110 تخت سوختگی داریم که ظرفیت آن ها همواره تکمیل بوده و اگر همین حالا یک بیمار سوخته را به بیمارستان مطهری بیاورند، باید منتظر باشیم یکی از بیماران آی سی یو، فوت کند یا اینکه ترخیص گردد.

به گفته وی تعداد زیادی از افراد به دلیل سوختگی از کار افتاده می شوند، اما هیچ ارگانی متولی تأمین لباس سوختگی نیست و اگر بیمار سوخته از این لباس استفاده نکند، دچار مسائل عدیده ای خواهد شد.

ده مرده ای با انتقاد از کنار کشیدن بیمه ها در حمایت از بیماران سوخته می افزاید: لباس سوختگی و کار درمانی بیماران سوخته بیمه نیست و هزینه های درمان این عارضه بسیار بالاست، به گونه ای که یک پماد 50 گرمی حدود 300 تا 500 هزار تومان قیمت دارد که متأسفانه در واردات آن نیز دچار مشکل شده ایم.

رکوردی سوخته!

سوختگی عارضه ای است که در عمل درمانی قطعی ندارد و عوارضش تا انتها عمر فرد را دنبال می نماید، اما بنا به تأکید فاطمی مشکل سوختگی با پیشگیری حل می گردد و در غیر این صورت، یک بخاری غیراستاندارد می تواند حادثه شین آباد را تکرار کند و یک اتصال برق، منجر به تکرار حادثه پلاسکو می گردد.

رئیس هیئت مدیره انجمن حمایت از بیماران سوخته، با اشاره به حادثه شین آباد تصریح می نماید: یک بخاری غیراستاندارد باعث سوختگی 24 بچه شد که همان زمان با 50 میلیون تومان می توانستیم بخاری های استاندارد را نصب کنیم، اما محاسبه شده برای 15 سال عمل جراحی این بچه ها که البته هیچ وقت خوب نمی شوند، 15 میلیارد تومان بودجه احتیاج است.

فاطمی با تأکید بر هزینه بر بودن سوختگی تصریح می نماید: هر درصد سوختگی 5 میلیون تومان هزینه دارد.

وی گریزی هم به تأثیر تحریم ها بر فرایند درمان بیماران سوختگی می زند و می گوید: درمان سوختگی به پانسمان های خاص وابسته است که اغلب وارداتی است و همین مسئله باعث شده به شدت وابسته به پانسمان های سوختگی باشیم که هزینه ها را بالا می برد.

بنا به تأکید رئیس هیئت مدیره انجمن حمایت از بیماران سوخته وقتی به هر دلیلی امکان استفاده از پانسمان های خاص بیماران سوخته فراهم نباشد، فرایند درمان بیماران سوخته دچار مشکل شده و آمار مرگ و میر بالا می رود.

به گفته وی سوختگی در ایران هشت برابر میانگین جهانی است و بیش از دو برابر مرگ و میر جهانی، فوتی ناشی از سوختگی در ایران داریم.

منبع: روزنامه جوان